Samenwerking met Gemeente Terneuzen

Bij Heros Sluiskil spelen arbeidsmigranten een cruciale rol in de productie en groei van het bedrijf. Medewerkers zoals Robert en Marcin, afkomstig uit Polen, hebben in Nederland een nieuw leven opgebouwd en krijgen bij Heros volop kansen om zich te ontwikkelen. Met trainingen, Nederlandse taallessen en ondersteuning op de werkvloer worden zij niet alleen gewaardeerde collega's, maar ook een belangrijk onderdeel van de lokale gemeenschap. Werken bij Heros betekent werken aan een duurzame toekomst – voor jezelf én voor morgen.

Robert (links) en Marcin

Werken en leven in Nederland betekent… Een stabiele toekomst met een glimlach!

Bij de duurzame afvalverwerker Heros Sluiskil is een vierde van de werknemers arbeidsmigrant. Veelal afkomstig uit Polen. “Het inzetten van arbeidsmigranten is voor Heros heel belangrijk. Zij vervullen functies die moeilijk invulbaar zijn, gezien de arbeidskrapte in deze regio. Zonder hen kan onze productie niet plaatsvinden”, vertelt Agata. Zij is binnen Heros het aanspreekpunt voor Pools-talige uitzendkrachten en vervult de rol van intermediair tussen hen en Heros en tussen Heros en de uitzendbureaus. Robert en Marcin zijn arbeidsmigranten bij Heros. Zij zijn beiden vanuit Polen naar Nederland gekomen om een nieuw en beter bestaan op te bouwen. Ze lieten alles achter om hier (letterlijk) te werken aan een beter leven. Het is hard werken, maar erg de moeite waard. Zeggen ze zelf.

Samen werken aan morgen

Robert en Marcin wonen nu ongeveer 10 jaar in Nederland, Robert in Sluiskil en Marcin in Terneuzen. Het laatste jaar daarvan werken ze bij Heros. Robert is inzetbaar op verschillende machines en werkt voornamelijk met de kraan en de minilader. Marcin is machinist waterwagen en heeft inmiddels een contract via Heros zelf. Al vanaf het eerste moment dat ze bij het bedrijf binnen stapten, werden kansen geboden. Verschillende trainingen in vaardigheden, veiligheid en omgang, maar ook les in de Nederlandse taal draagt bij aan hun ontwikkeling. Voor Marcin was zijn functie zelfs zo levensveranderend en -bepalend dat hij de waterwagen op zijn arm liet tatoeëren. “Deze functie veranderde mijn leven. Vanaf dit punt werd het alleen maar beter. Het gaf me zekerheid, een toekomst. Dat zal me altijd bijblijven. Met deze tattoo helemaal!”, legt Marcin uit.

Even bellen met mama

Al was naar Nederland komen de beste keuze in hun leven, ze moesten enorm wennen en het thuisfront wordt nog altijd gemist. Dagelijks hebben zowel Robert als Marcin contact met familieleden. Hun moeders worden minimaal één keer per dag gebeld. Dit neemt niet weg dat ze in Nederland ook een fijn netwerk hebben opgebouwd. Een vrouw, kinderen, fijne buren en zelfs goede vrienden. “De mensen hier zijn super vriendelijk. Er wordt naar je gelachen, ook door iemand die je niet kent”, zegt Robert. “Poolse mensen lachen niet zo snel, je zou een Poolse lach ook bijna niet als lach herkennen”, licht Marcin vrolijk toe. De fijne omgangsvorm zorgde voor een mooie basis. Inmiddels zijn ze helemaal ingeburgerd. De taal blijft soms lastig, maar naar school gaande kinderen en gesprekjes in de speeltuin of simpelweg in de deuropening helpen dit verbeteren. Wanneer de mannen niet aan het werk zijn of hun rol in het gezin vervullen, gaat Robert graag vissen. Een passie die in Nederland vorm kreeg en een manier waarop hij even kan ontspannen. Marcin zoekt een moment van bezinning graag in zijn moestuin. Bij het kweken van tomaten heeft hij een mooi verhaal én een tattoo. Vraag hem er gerust naar als je hem tegenkomt!

Campagne van Gemeente Terneuzen: Samen werken aan morgen